افتتاحیه ای تبلیغاتی برای هنرمندان میزبان، باورم نمی گردد به این مراسم آمده ام! - عینک دایره ای

به گزارش عینک دایره ای به اینچئون، هفدهمین دوره بازی های آسیایی در حالی آدینه شب به وقت محلی در استادیوم 63 هزار نفری اینچئون افتتاح شد که خیلی ها بر این باورند مراسم این دوره از بازی ها به مانند دوره های قبل باشکوه نبود. اگر بخواهیم این مراسم را با المپیک لندن یا پکن مقایسه کنیم که به بیراهه رفته ایم. به طور حتم بازی های آسیایی دوحه قطر نیز در کلاسی بالاتر افتتاح شد و بعید است کسی آن را با بازی های گوانجو 2010 نیز مقایسه کند.

ایرادات زیادی به برگزاری مراسم افتتاحیه این دوره از بازی ها وارد شده است. خبرنگار اسکاتلندی که هزاران کیلومتر پرواز نموده بود تا این مراسم را تحت پوشش در آورد وقتی با مسائل عدیده ای نظیر نداشتن جای مناسب برای ارسال خبر، قطع کامل اینترنت و تلفن همراه به هنگام برگزاری مراسم و بعضی دیگر بی نظمی ها روبرو شده بود سرش را با دو دست گرفت و گفت: باورم نمی گردد. من خودم را برای یک مراسم پر هیجان و بی نظیر آماده نموده بودم ولی کره آمادگی این کار را نداشت.

بی نظمی ها، صف های طولانی بیرون استادیوم و شلوغی راهروهای استادیوم شیک اینچئون تنها بخشی از کاستی هایی بود که در مراسم افتتاحیه به چشم آمد و در قیاس با ادوار قبل شرایط را به سود گذشته تغییر می داد. این تنها نقاط نیمه تاریک برگزاری افتتاحیه بزرگترین آوردگاه ورزش آسیا نبوده است.

وقتی صندلی های خالی در طرفین صندلی ویژه چشم ها را نوازش می کرد را در کنار مراسم کوتاه و ساده آتش بازی قرار دهیم چندان به بیراهه نرفته ایم که آن را در سطحی پایین تر از ادوار قبل مقایسه کره ایم. کمتر به یاد داشته ایم که در مراسم افتتاحیه بازی های آسیایی صندلی های خالی در استادیوم وجود داشته باشد اما ظاهرا کره ای ها این مراسم را چندان جدی نگرفتند.

برنامه ای که میزبان برای معرفی فرهنگ خود به کار گرفته بود نیز برای بسیاری گنگ و نامفهوم بود. از قرار معلوم فرودگاه بین المللی اینچئون برای این کشور از اهمیت بالایی برخوردار است که در مراسم افتتاحیه گوینده استادیوم بارها روی آن تاکید داشت. در کنار آن نکته دیگری که مورد توجه بود دریا بوده که برای چشم بادامی ها اهمیت بالایی دارد.

حضور بسیار کم فروغ ورزشکاران سرشناس این کشور در مراسم افتتاحیه نیز از جمله موارد قابل بحث بوده است این در حالی است که کره ای ها روی هنرمندان خود سرمایه گذاری زیادی کردند و به نظر این مراسم را بهترین فرصت برای نمود دوباره بازیگران و خوانندگان خود می دانستند. در حالی که بازی های آسیایی فستیوالی ورزشی بوده و دست کم باید در این بازی ها حضور ورزشکاران چشمگیرتر باشد.

اگرچه حضور خواننده معروف این کشور در بخش پایانی مراسم که حتی عنوان بیشترین بازدید نماینده در اینترنت را به خاطر یکی از آهنگ هایش کسب نموده بود برای همه مهمانان خارجی هم جذاب و غافلگیر نماینده بود اما در مجموع شاید بتوان برای این مراسم نمره ای متوسط در نظر گرفت و باید دید که در ادامه چه شرایطی را در اینچئون تجربه خواهیم کرد.

آنها علاوه بر اینکه بیشترین بخش برنامه خود را به اجرای موزیک داده بودند حتی در نورپردازی و آتش بازی هم نتوانستند ابهت بازی های آسیایی را در خاطر همه مهمانان زنده نمایند. در بخش معرفی فرهنگ کره هم کارگردان کره ای نتوانست رضایت خیلی ها را جلب کند و به نظر تماشاچیان حاضر هم چندان از آن راضی نبودند.

البته در کنار این حواشی بعضی اتفاقات هم جالب توجه بود. تشویق کاروان کره شمالی آن هم توسط طرفداران کره جنوبی کاملا توجهات را به خود جلب نموده بود. این در حالی بود که کاروان چین به هنگام عبور از مقابل تماشاچیان در چندین نقطه از استادیوم هو شد. چین مدعی همیشگی قهرمانی در بازی های آسیایی است و این برای کره ای ها خوشایند نیست.