ارگ بم گورستان بچه ها ایرانی! - عینک دایره ای

به گزارش عینک دایره ای، گورستان ایستاده بچه ها

دیوارهای ارگ بم سالهاست که گورستان ایستاده بچه ها و نوزادان این شهر می باشد. معمایی بحث برانگیز که سالها تیتر رسانه و روزنامه های رسمی بود. به راستی این بنای با عظمت در شهر بم گورستان بچه ها است؟ این موضوع به میزان ای عجیب و مشکوک بود که باستان شناسانی از ژاپن هم در آن سال ها به شهر بم رفتند تا سر از این معمای تلخ در بیاورند. اما این که برای اولین چه کسی این اجساد نهفته درون دیوارهای ارگ بم را کشف کرد؟ و یا اینکه چه اتفاقی افتاد تا صدای فریاد این اجساد به گوش آدم ها برسد برای ما هم سوالی بود که در پی آن رفتیم تا پاسخ آن را بیابیم با خبرنگاران همراه باشید تا شما هم راز گورستان ایستاده بچه ها ایران را بدانید.

برای آنالیز بیشتر درباره این ماجرا باید به سمت ارگ بم در کرمان برویم، جایی که دیگر با شنیدن این مطلب برای هر بازدیدکننده ای باعث ایجاد ترس و وهم می شود. به اصطلاح به این قبیل از گردشگری های (گردشگری سیاه) می گویند. که در نوع خود بسیار مجذوب کننده و جالب هم می باشد. سالانه افراد زیادی هزینه های بالایی را برای این مدل از گردشگری ها اختصاص می دهند. در ایران علاقمندان به حوزه گردشگری سیاه می توانند به این منطقه بروند.

سال 1382 زمانی که زلزله هولناک بم رخ داد، یکی از کارشناسان ایرانی به نام نرگس احمدی به این شهر رفت تا گزارشی درباره مقدار خرابی هایی که به وجود آمده به سازمان میراث فرهنگی ارائه دهد. او در طی این گزارش ناگهان با استخوان هایی که از دیوار ارگ بم بیرون ریخته بودند روبرو شد به منظور آنالیز های بیشتر گزارش بلندی را از این مشاهده خود ثبت کرد و به طور رسمی موضوع را در رسانه ها عنوان نمود. با توجه به آنالیز هایی که انجام شد تعداد 68 جسد کودک و نوزاد در دیوارهای ارگ بم کشف شدند. طول عمر این جسد های دفن شده به سال های دور بر می شود. تصاویر تازه ای در خبرگزاری های آن موقع حاکی از این بودند که پس از زلزله بم در سال 82 مجددا در دیوارهای این ارگ، بچه های دفن شده اند. به طوری می توان این گونه گفت که دیوارهای ارگ بم گورستان ایستاده بچه ها است. طی آنالیز های انجام شده دو تن از این بچه ها دفن شده دارای گیره پلاستیکی بند ناف بودند که نشان دهنده معاصر بودنشان بود. این بچه ها در پارچه بیمارستانی پیچیده شده و جایی گذاشته بودند که نشان می داد عمل دفن بعد از وقوع زلزله انجام شده است. مقدار پوسیدگی و تعفن بدن این بچه ها نشانگر آن است که احتمالاً هنگام کشف اجساد، شش ماه تا حداکثر دو سال بیشتر از زمان مرگ و تدفین آنان نگذشته است. به این ترتیب ارگ بم از دوران صفویه تا همین سال های اخیر میزبان جنازه ده ها کودک بوده که به اصطلاح به آن گورستان ایستاده بچه ها می گویند.

سوال پیش می آید که این بچه های چگونه پیدا شده اند؟

پس از این که نرگس احمدی برای اولین بار گزارشی مبنی بر کشف اسکلت یک نوزاد را عنوان نمود، علتی شد تا رییس باستان شناسی آن دوران احمدی، به منظور آنالیز گزارش اعلام شده به ارگ بم سفر کند. بر اساس گزارش او یکی از کارشناسان متوجه شد که لابه لای آوار دیوارها، استخوان هایی وجود دارد که متعلق به حیوان نبوده و همگی مربوط به انسان و اجساد بچه ها بوده اند. برای آنالیز های بیشتر کارگروه های کارشناسانه ای تشکیل شد تا بر روی این پرونده تمرکز کنند و معمای به وجود آمده حل کنند. به گفته یکی از کارشناسان این کارگروه دکتر اسکندر مختاری، که در آن سال ها رییس پروژه بین المللی بم بود بیان نمود در ابتدا ما تعداد 12 جسد بچه را پیدا کردیم تا این که کم کم به عدد 68 بچه رسیدیم. با توجه به آزمایش های دی ان ای که بر روی استخوان های این بچه ها انجام شد معلوم است که تمامی بچه ها پسر بوده اند.

نحوه دفن بچه ها

شواهد و اسنادی که در این زمینه وجود دارد دفن بچه های به سه شکل انجام شده است. بچه هایی که خیلی کوچک بودند و به عبارتی نوزادان در چینه دیوار دفن شده و بدنشان طوری در خشت قرار گرفته که دیگر جدا نمی شده گویی خشت تابوت بچه بوده است، نوع دیگر طوری دفن شده اند که گویا مقداری از خشت های دیوار را برداشته اند تا فضایی ایجاد شود و بعد بچه را لابه لای خشت ها گذاشته اند. نوع سوم دفن این بچه ها به گونه ای که انگار در گودی های پس از تخریب دفن شدند. این نوع تدفین احتمالا مربوط به دوران بعد از ترک ارگ بم و تخریب حاصل از نامسکون شدن آن انجام شده است. نمونه اش هم همین بچه هایی است که تازه دفن شده اند. بچه های تازه هم برخلاف نمونه های قبلی که بالای دیوارند، پای دیوار قرار گرفته اند و آن ها را روی همقرار دارند و نه کنار هم، روی آنها را هم کاملا پوشانده اند شاید همین موضوع علت این همه سال پنهان ماندن گورستان ایستاده بچه ها شده است.

بر روی کفن این بچه ها نقش و نگارهایی وجود دارد که خلاف قوانین اسلام است، شرعا هیچ مسلمانی نباید بر روی کفنش نقشی وجود داشته باشد. در زمان های دور در ارگ بم مردمانی با آیین های مختلف در کنار هم زندگی می کردند، با توجه به اینکه غیر مسلمان ها اجازه دفن مردگان خود را در کنار مسلمانان ندارند از همین رو ممکن است دفن کردن این بچه ها در دیوارهای ارگ همین موضوع باشد. اما نبود بقایای افراد بالغ این فرضیه را ضعیف می نماید.

یکی از محققان موضوع را این گونه بیان می نماید که قدمت بچه ها مربوط به بازه زمانی پس از بازسازی حصار در اثر حمله افغان ها تا زمان ارگ در دوره قاجار بوده است؛ دورانی که ارگ بم درگیری های کمتری را شاهد بوده و این موضوع اصلا منطقی نیست که فردی بچه اش را در جایی که ممکن است خراب شود دفن کند. او معتقد است که در کرمان آیین ها و فرقه های بسیاری بوده است که تقریبا به هیچ وجه در موردشان چیزی منتشر نشده است.

با توجه به گزارش هایی که بیان شد و این که تمامی بچه ها پسر بوده اند این گمانه می رود که این یک رسم پسر کشی بوده که در دوره ای از تاریخ ایران وجود داشته است.